Leo ☽ Leo ↑ Libra
In een wereld die vrouwen al van jongs af leert om zich aan te passen, te zorgen, te pleasen, wil ik net het tegenovergestelde doen. Ik wil jou helpen vertragen. Thuiskomen. In je lijf. In je blik. In wie jij bent als vrouw, zonder filter. Want je hoeft niets te bewijzen om zichtbaar te mogen zijn. Mijn fotografie is geen quick fix. Het is een ervaring die iets opent. Iets verschuift. Vrouwen die voor mijn lens staan, komen binnen met twijfels. Met littekens, zachtheid, kracht. En keer op keer zie ik het gebeuren: ze laten los. Ze landen. En dan in dat moment waarin ze zichzelf écht durven zien ontstaat er ruimte voor iets nieuws. Voor mildheid. Voor trots. Voor zelfliefde. Of je nu komt na een zware periode, een transformatie, het moederschap of gewoon omdat je voelt: “het is tijd voor mij” weet dat je hier niks hoeft te verbergen. Alles aan jou mag er zijn.
Ik hou van countrymuziek, het ruizen van water en de stilte die je alleen aan een rivier of de zee vindt. Van roadtrips zonder plan, een goed glas wijn bij zonsondergang, en gewoon even niets moeten. Maar ik hou evengoed van dansen tot laat, concerten waar je alles voelt, en avonden vol vuur en leven. Geef me een bergpad, een raft of een sprong uit een vliegtuig, en ik zeg: ja. Ik leef op het ritme van contrasten : rust én avontuur, stilte én lef. En precies dat zie je terug in mijn werk. Ik werk vanuit gevoel, niet vanuit perfectie. Minimalistisch, eerlijk, zacht maar stevig. Wat ik aanbied is geen klassieke shoot, maar een luxe ervaring zonder poespas. Eentje die jou terugbrengt naar jezelf. Want als jij voor mijn lens verschijnt, draait het niet om hoe je eruitziet. Het gaat om wie jij bent. En je hoeft niets te verbergen of te bewijzen. Je mag gewoon zijn.
Wat ik pas later écht begon te beseffen: terwijl ik andere vrouwen hielp thuiskomen bij zichzelf, bracht mijn werk mij stilletjes ook terug naar míj. Ik gaf anderen exact wat ik zelf nodig had: een veilige plek, een pauze van het moeten, een herinnering aan wie je bent, onder alles. Vandaag is dat mijn kern. Ik maak niet zomaar foto’s. Ik creëer een ervaring waarin jij jezelf mag terugvinden. In je lijf. In je blik. In zachtheid én kracht. Zonder filter. Zonder oordeel.
Dertiger. Mama. Vrouw. Fotograaf. Gevoelsmens. En stilaan weer aan het thuiskomen bij wie ik écht ben. Eigenlijk was ik al veel langer mezelf kwijt. Niet alleen door wat er gebeurde, maar door het vergeten van wie ik ooit was. Altijd zorgen. Altijd sterk zijn. Altijd blijven geven ook wanneer ik zelf eigenlijk niet meer kon. Mijn grenzen vervaagden. Mijn zachtheid verdween naar de achtergrond. En de vrouw in mij speels, gevoelig, wild vanbinnen raakte stil. Tot ik op een dag niet meer wist waar ík gebleven was.
I can’t hear anything in one ear. Nothing at all. So if I ignore you, it’s probably not on purpose or maybe just a little. It taught me to listen in other ways: with my eyes, my heart, my full presence.
In my spare time, you’ll often find me in Spain, my second home. Barefoot walks by the sea, tapas at sunset, country music on the road. I live for the little things… and for the moments that make me feel alive.
Italian comfort, Spanish vibes, a messy table full of flavours, stories, and laughter. Good wine, better company. Music playing softly in the background, no rush, no rules just connection, warmth, and the joy of being exactly where I am.
I’ll hold a snake, jump out of a plane, and say yes to wild adventures but one tiny spider on the wall? And suddenly I’m a track star. Apparently courage has limits. Mine has eight legs.